Nazwa choroby wywodzi się od  nazwiska brytyjskiego lekarza Jamesa Parkinsona, który w 1817 roku jako pierwszy ją opisał. Celem obchodzonego święta jest pogłębienie świadomości czym jest ta choroba i uwrażliwienie społeczeństwa na potrzeby  chorującego.

Choroba Parkinsona zazwyczaj dotyka osoby starsze, ale bywa, że chorują na nią także  osoby po pięćdziesiątym roku życia, a nawet i młodsze.

Choroba Parkinsona jest chorobą przewlekłą, stopniowo odbierającą samodzielność i sprawność. Często chory czuje się bezsilny, zależny od innych. Niestety nie istnieje radykalna terapia, ale wczesna diagnoza, odpowiednia opieka specjalistyczna i leki pomagają złagodzić objawy oraz spowolnić rozwój choroby.

Najbardziej charakterystycznym objawem w początkowym przebiegu choroby jest tzw. drżenie spoczynkowe polegające na drżeniu pojedynczych palców lub całej dłoni podczas ich swobodnego położenia. W miarę postępu choroby pojawiają się inne objawy utrudniające normalne funkcjonowanie, takie jak sztywność i napięcie mięśni, które mogą utrudniać poruszanie się i mimikę, a także powodować bolesne skurcze mięśni. Poza wyżej wymienionymi objawami mogą jeszcze występować inne takie jak problemy ze snem, z pamięcią, utrzymaniem równowagi, pojawiają się zawroty głowy, omdlenia, bóle nerwowe, trudności z połykaniem, utratą węchu, problemy z oddawaniem moczu, nadmierne pocenie się. Chorzy często zmagają się z depresją i stanami lękowymi. Przyczyny Choroby Parkinsona nie są do końca poznane, przypuszcza się, że mogą to być czynniki genetyczne, jak również środowiskowe.